از خویش گفتن ها.....

دلم از دنیا که میگیره بغض هام رو این جا فریاد میکنم..

از خویش گفتن ها.....

دلم از دنیا که میگیره بغض هام رو این جا فریاد میکنم..

سکوت

دانه های تسبیح خیال را که ذکر می گویم


به نامت که می رسم....


سخاوت احساسم مشتی گریه می شود


بر پهن دشت گونه هایم


وفریادی که در کوچه های متروک بغض


راهش را کج میکند به سمت


                                    سکوت.....

تبریک...

رمضان میرود و حیف که امضا نشود


طاعت ناقص ما , روزه ی نا قابل ما




رمضان عقده گشا بود گنهکاران را


وای اگر او رود و حل نشود مشکل ما



حال که ای ماه خدا میروی! آهسته برو!

که ندانی چه کند رفتن تو با دل ما...


عیدفطررا به تمام دوستانم تبریک میگویم....

 " سیب " میگذارم سر سجاده ی نیاز


شاید به رسم گناه مادر.....


یا به وسوسه ی پدر.....


تو

       خدایی کنی


واز زمینت بیرونم کنی.....

دست نوازشگر باد

دست نوازشگر باد

 

    موهای طلای گندم زاررا نوازش میکرد

 

   رقص موج وار گندم  ها


خوشه چینی را یاد باغبان انداخت .....

 

   باز باید درو کند ٬آنچه کاشته است.....


 

    دوباره در خود رفتم ٬یا شاید ٬رقصیدن خوشه ها مرا  به یادت انداخت ؟؟؟!!!


    آن زمانی را که من روی زردم را 

 

     با پیچ وتاب رقص گونه ی سازت هماهنگ می کردم....


 

     تا کشته ی دردی را که باغبان در دلم کاشته بود  

                                                                                  -باردهد- 


        صبورانه٬ با تمام بی آبی ها در فصل گرم بی کسی ساختم 

 

   

                                             وروی زردم را تکذیب کردم


    تا هم رنگ شکوه هایم نباشم .....

 

                

   نابودشد کشته  من !!!!


دل به گندم زاری سپردم که روزی  

 

                                 خرمن خرمن  از آن عشق درو می کردم .....



پ.ن:نوعی دوباره خوانی نوشته هایم است...


از اینکه نوشته ی گذشته را باز خوانی میکنید ممنونم

دل دل نکن برو.....

دل دل نکن، برو ای ماه بی کسی....


با اشک ودرد به خدا می سپارمت....


شاید

که خورده شیشه دار شده بغض های من


وقتی

بگویدت که برو !جان من نگیر....


حالا

شبیه دردهای کهنه ام شدی


حسرت نپاش و برو ، که دلم زخم خورده است....


آینه ی نگاه به اشکم شکسته شد....


تا چشم نبیند که رفته ای.....


باور نکن!!!!

که بعد تو دل زندگی کند.....


دل دل نکن برو.....


که به جان دوست دارمت......



میعادگاه عشق


شب های احساس را نورانی کنید....


علی به میعادگاه عشق میرود.....



من گدای درگهت هستم خدای مهربان


                                                بیقرارم ، بینوایم،دست تهی، بی خانمان


درگذر از جرم عاصی ،ای خدای مهربان


                                               لطف کن بخشا گناهم حرمت صاحب زمان


                      عقل وهوشم را ربود ،رفعت شیر خدا



پ.ن: شعر انتخابی از دیوان پدرم _سایه ی همیشه مهربان _ است...


از دوستانم التماس دعا دارم.



خدا

خدایا !!!! خسته ام......


میشنوی صدامو؟؟؟؟؟میبینی حالمو....


خدا چی خواستم ازت که اینقدر برات سخته......


ناشکرم اره.....


نگاهم نکن.... عیب نداره صبر میکنم.....

دستفروش

فروشنده ی خوبی نخواهم شد...


چندی است که خاک می خورد اجناس خیالم..


قاب های تهی ،عطرهای یاد  و بوی تو...


رویاهایم زود از سکه افتاد...


اما!!!


ماسک های حسرت را - این روزها - خوب میفروشم....


گویی تمام مردم شهر دود زده ی خاطراتند...