از خویش گفتن ها.....

دلم از دنیا که میگیره بغض هام رو این جا فریاد میکنم..

از خویش گفتن ها.....

دلم از دنیا که میگیره بغض هام رو این جا فریاد میکنم..

روز مرگم....

روزمرگم ، هرکه شیون کند از دور برم دور کنید


همه را مست و خراب از می انگور کنید


                                              مزد غسال مرا سیر شرابش بدهید


                                            مست مست از همه جا،حال خرابش بدهید


بر مزارم مگذارید بیاید واعظ


پیر میخانه بخواند غزلی از حافظ


                                         جای تلقین به بالای سرم دف بزنید


                                         شاهدی رقص کند جمله شما کف بزنید

روز مرگم وسط سینه ی من چاک زنید


اندرون دل من یک قلمه ،تاک زنید


                                    روی قبرم بنویسید وفادار برفت


                                   آن جگر سوخته ی خسته از این دار برفت......





نظرات 10 + ارسال نظر
افسانه یکشنبه 11 دی‌ماه سال 1390 ساعت 02:17 ب.ظ http://gtale.blogsky.com

سلام دوست من
چقدر زیبا و غمگین بود
روی قبرم بنویسید وفادار برفت

آن جگر سوخته ی خسته از این دار برفت......

سلام
چه میتوانمدر برابر این همه حزن بگویم...فقط گاهی فریاد میشوم....

آنا یکشنبه 11 دی‌ماه سال 1390 ساعت 07:35 ب.ظ http://www.lapeste.blogsky.com

اینجا زمین است رسم آدم هایش عجیب است!

اینجا گم که مى شوى

به جاى اینکه دنبالت بگردند فراموشت مى کنند

سلام
شما چه ساحره ای هستید که کلامتان اینگونه معجزه میکند و اتش به دل سوخته ام میزند

زیبایی کلامتان را عاشقانه دوست دارم گرامی ترین...

آنا یکشنبه 11 دی‌ماه سال 1390 ساعت 07:42 ب.ظ http://www.lapeste.blogsky.com

به همه چیز اعتراف کن!
به تنهاییـــ من،
به اشک های خودت
و ناامیدیمان!
تو بجای من،اعتراف هایم را بنویس
من خسته ام،

افسانه یکشنبه 11 دی‌ماه سال 1390 ساعت 10:03 ب.ظ http://gtale.blogsky.com

سلام خاطره ی خوبم
روی قبرم بنویسید کبوتر شد و رفت
زیر باران غزلی خواند ، دلش تر شد و رفت
چه تفاوت که چه خورده است غم دل یا سم
آنقدر غرق جنون بود که پر پر شد و رفت
روز میلاد ، همان روز که عاشق شده بود
مرگ با لحظه ی میلاد برابر شد و رفت
او کسی بود که از غرق شدن می ترسید
عاقبت روی تن ابر شناور شد و رفت
هر غروب از دل خورشید گذر خواهد کرد
دختری ساده که یک روز کبوتر شد و رفت

امید دوشنبه 12 دی‌ماه سال 1390 ساعت 10:51 ق.ظ http://garmak.blogsky.com/

بانو!
درجه گداختی پست هایتان روز به روز بالاتر می رود

دارید ذوب می شوید

چرا؟

سلام....
خسته ام از ماجرای بودن....

حسین براری دوشنبه 12 دی‌ماه سال 1390 ساعت 11:19 ق.ظ http://shamejam.com

سلام خاطره خانوم ...

خودتون نوشتید ؟؟؟؟ واقعا زیبا بود ...

سلام گرامی
کاش میتونستم زیبا شعر بگویم ...
برای من نیست...اما حضور سبز شما را همیشه سپاسگزارم

آنا دوشنبه 12 دی‌ماه سال 1390 ساعت 03:23 ب.ظ http://www.lapeste.blogsky.com

سلام
سپاس از لطفت بانو

سلام...
نیکی کلامتان را همیشه ستایش گرهستم

حمید چهارشنبه 14 دی‌ماه سال 1390 ساعت 03:45 ب.ظ http://hamidhaghi.blogsky.com

موضوع چیه

من توی باغ نیستم

سلام آقا حمید...
کدوم باغ ..یه شاعری وصیتش اینگونه بود و من آن را در وبلاگم زدم...قصه ی درد ادم ها روشن ترین داستان است که با انسان متولد میشود

الهام شنبه 17 دی‌ماه سال 1390 ساعت 12:28 ق.ظ http://www.ghoroobedel.blogfa.com

برسر تربت من با می و مترب بنشین
تا به بویت ز لحد رقص کنان بر خیزم
ممنون از حضورت
موفق باشی

کوروش شنبه 17 دی‌ماه سال 1390 ساعت 01:52 ب.ظ http://www.korosh7042.com/

وقتی که به دنیا نگاهم گشوده
همزاد من نه
همزاد زندگی
از جنس ِ مرگ
لحظات دل تنگی
نیز
چشمان خود گشود
(کوروش)

سلام استاد بزرگ.....مثل همیشه هدیه ای زیبا غافلگیرم کردی.....

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد