فعل مجهول

  بچه ها صبحتان بخیر((سلام))                             درس امروز فعل مجهول است 

   فعل مجهول چیست ؟میدانید                              نسبت فعل ما به مجهول است 

   دردهانم زبان چو آویزی                                     نهان گاه زنگ می لغزید 

   صوت ناسازم آنچنان که مگر                           شیشه برروی سنگ می لغزید 

   ساعتی داد آن سخن دادم                                  حق گفتار را ادا کردم 

  تا ز اعجاز خود شوم آگاه                                       ژاله را زان میان صدا کردم 

   ژاله از درس چه فهمیدی                                   پاسخ من سکوت بود وسکوت 

   ده جوابم بده!کجا بودی....                                   رفته بودی به عالم هپروت...... 

   خنده ی دختران وغرش من                             ریخت بر فرق ژاله چون باران 

  لیک او بود غرق حیرت خویش                          غافل از دوست واز یاران 

   باز هم خنده و همه همه ها                              تند وتیز میرسید به گوش 

   زیر آتشفشان دیده ی من                                    ژاله آرام بود وسرد و خموش 

  آنچه در آن نگاه می خواندم                                   قصه ی غصه بود حرمان بود 

   ناله ای کرد و در سخن آمد                                   با صدایی که سخت لرزان بود 

   فعل مجهول فعل آن پدریست                          که دلم را زدرد پر خون کرد 

   خواهرم را به مشت سیلی کوفت                    مادرم را زخانه بیرون کرد 

   شب دوش از گرسنگی تا صبح                        خواهر شیر خوار من نخفت 

    سوخت در تاب وتب براردر من                          تا سحر در کنار من نالید 

   در غم آن دو تن دیده ی من                           آن یکی اشک بود وآن خون بود 

   مادرم را دگر نمیدانم                                         که کجا رفت و حال او چون بود 

    گفت ونالیدآنچه باقی ماند                              هق هق گریه بود وناله ی او 

    شسته میشد به قطره های اشک               چهره ی همچو برگ لاله ی او 

   ناله ی من به ناله اش نالید                       که غلط بود آنچه من گفتم 

   درس امروز قصه ی غم توست               تو بگو من چرا سخن گفتم 

  فعل مجهول فعل آن پدریست                  که ترا بیگناه میسوزد 

  آن حریق هوس بود که درآن                   کودکی بیگناه میسوزد 

                                                                                 (سیمین بهبهانی) 

پ.ن: داشتم تو خاطرات کهنه گشت میزدم دفتر شعر  رو که پر از خاطرات دوستام بود پیدا کردم از خوشحالیم یکی از اونا رو براتون نوشتم