من کیستم؟؟

من کیستم؟؟؟؟

کسی هست که مرا نشانم دهد - بی چراغ -

کسی هست وقتی آرزو هایم را مشت میکنم در برابرش ،نگوید :پوچ.......

کسی هست  وقتی زندگی فرمان کیش میدهد نگوید: مات..........

کسی هست در این شهر حراج زده ی احساس

من دلگیر م از آسمان بی بغض

از خیانت های شور.......

از سکوت های له شده که بوی تعفن ماندگی میدهد.......

دلم یک تکه آسمان میخواهد!!!!

تا سیر ببارد بر سر نامردی...

کاش آسمان دستی به گوش ابرها بکشد

شاید _ مانند من _   برای باریدن نیازمند نوازش است........



پ.ن : در وبلاگ دوست خوبم صهبانا یه مطلب زیبا خوندم با نام من کیستم...خیلی زیبای

کلامش محصورم کرد تا منم بخوام بفهمم که کیستم؟؟؟؟

اما سخن ناب استاد کجا و زبان ناتوان من کجا؟!!!!!!!!!!!