از خویش گفتن ها.....

دلم از دنیا که میگیره بغض هام رو این جا فریاد میکنم..

از خویش گفتن ها.....

دلم از دنیا که میگیره بغض هام رو این جا فریاد میکنم..

چقدر امروز شانه ی بی تفاوتی هایم درد میکرد.......

وقتی پشت عینک آفتابی

آخرین قطره های دود زده ی بغضم را سکوت کردم.......

نگاه ترک دارم شکست.....

و حسرت بوی طعم تلخ بودن را به رخم کشید....

خاطره پنج‌شنبه 15 تیر‌ماه سال 1391 ساعت 09:43 ب.ظ

نظرات 7 + ارسال نظر

هدی پنج‌شنبه 15 تیر‌ماه سال 1391 ساعت 10:13 ب.ظ http://aftabgardantarin.blogsky.com

چقدر سنگینی جای خالی ات روی دلم درد می کند ... درد می کند ... درد ...............

و چه راحت بی حس شده جای نبودت....

محمدآقایی جمعه 16 تیر‌ماه سال 1391 ساعت 09:19 ق.ظ http://mohammad-aghaiy.blogsky.com/

کاش مے شد آدم گاهے

به اندازه‌ے نیاز، بمیرد...

بعد بلند شود

آهسته آهسته

خاک‌هایش را بتکاند

گردهایش بماند

اگر دلش خواست،

برگردد به زندگے...

دلش نخواست،

بخوابد تا ابد

کاش مےشد گاهے آدم

به اندازه‌ے نیاز

بمیرد...!!

کاش میشد دوست عزیز کاش .....

غافل جمعه 16 تیر‌ماه سال 1391 ساعت 04:23 ب.ظ http://hafez12.blogsky.com

سلام تشکر سر زدی
منتظر دیدار بعدیت هستم...

اشنایی با احساساتم شاید سختر از خوندن یک شعر باشه منتظرم....

سلام
سر میزنم مهربانم

مرتضی جمعه 16 تیر‌ماه سال 1391 ساعت 04:59 ب.ظ

سلام

چه آسان واژه ها به رقص می آیند

چون بادبادکی بر دست کودکان

گاه چون سوهانی

بلور ترد آرزوها را

به تلنگری می سایند

.....

سایه بان چشمانت همیشه آبی باد

دست هایت مرهم دل بی تابی باد