از خویش گفتن ها.....
دلم از دنیا که میگیره بغض هام رو این جا فریاد میکنم..از خویش گفتن ها.....
دلم از دنیا که میگیره بغض هام رو این جا فریاد میکنم..روزانهها
همهپیوندها
- گنگ
- گرمک
- صهبانا
- رهگذر
- سپهر
- سیتاک
- آبدزدک
- افسانه
- دفترشعر
- مریم بانو
- برایم بمان
- محوومات
- پسرپاییزی
- بی توهرگز...
- خلوتگاه من
- سخن کورش
- ترانه هایم
- حدیث نفس
- باطعم گیلاس(صهبانا)
- افسونگر دلها
- پیچک احساس
- آفتاب گردان ترین
- یکی بود یکی نبود
- تارنمای محمد آقایی
- پهن دشت بی خدا
- یکی از همین روزها......
- آهو دختری بی عشق
- خاطرات کهنه و اشعار نو
- خاطرات یک مسافرعاشق
- وشاید عشق یعنی همین
- مهدیه لطیفی
- دهکده دانلود آرش
- آفتاب گردان ترین 2
- کولاک
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- دی 1392 2
- آذر 1392 1
- آبان 1392 1
- مهر 1392 1
- شهریور 1392 1
- اردیبهشت 1392 1
- فروردین 1392 3
- اسفند 1391 2
- بهمن 1391 4
- دی 1391 6
- آذر 1391 3
- آبان 1391 5
- مهر 1391 6
- شهریور 1391 6
- مرداد 1391 11
- تیر 1391 11
- خرداد 1391 15
- اردیبهشت 1391 18
- فروردین 1391 14
- اسفند 1390 10
- بهمن 1390 13
- دی 1390 17
- آذر 1390 11
- آبان 1390 13
- مهر 1390 15
- شهریور 1390 11
- مرداد 1390 30
- تیر 1390 22
- خرداد 1390 12
- اردیبهشت 1390 17
- فروردین 1390 4
آمار : 94756 بازدید
Powered by Blogsky
خاطره
جمعه 15 اردیبهشت‌ماه سال 1391 ساعت 09:20 ب.ظ
ینی چجوری دقیقا؟
ولی ساحل به انتظار نشسته است ...
سلام دوست خوب چشممان روشن...ساحل به انتظار نشسته برای امیدواران است...
از طرفی تا جزیره بعدی یه عمر راه است
نه؟!
چی بگم؟؟؟
دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا
"کشتی شکستگانیم" ای باد شرطه برخیز
باشد که بازبینیم دیدار آشنا را
ده روزه مهر گردون افسانه است و افسون
نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا
در حلقه گل و مل خوش خواند دوش بلبل
هات الصبوح هبوا یا ایها السکارا
ای صاحب کرامت شکرانه سلامت
روزی تفقدی کن درویش بی‌نوا را
آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا
در کوی نیک نامی ما را گذر ندادند
گر تو نمی‌پسندی تغییر کن قضا را
آن تلخ وش که صوفی ام الخبائثش خواند
اشهی لنا و احلی من قبله العذارا
هنگام تنگدستی در عیش کوش و مستی
کاین کیمیای هستی قارون کند گدا را
سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد
دلبر که در کف او موم است سنگ خارا
آیینه سکندر جام می است بنگر
تا بر تو عرضه دارد احوال ملک دارا
خوبان پارسی گو بخشندگان عمرند
ساقی بده بشارت رندان پارسا را
حافظ به خود نپوشید این خرقه می آلود
ای شیخ پاکدامن معذور دار ما را
آتش چشمانت را فقط باران اشکهایم فرو می نشاند ...
سلام استاد قلم....روزگارتان شاد
به مهمانی حافظ مرا بردید و یادوارهای خاک خورده ام بوی خاطره داد..یاد خرقهی می آلود محتسب باده نوش...شعرهای که هجای ذهنم را تا دورترین دشت شادی ها برد...ممنونم از این همه مهر که به یکباره ارزانیم کردید.
سلام
از خواندن مطالبت حس خوبی می گیرم
موفق بمانی
سلام ...گاهی که میایی خوشحال میشوم به بودنت...