بانوی گل بنفشه ای
در افق نگاه ِ من
نشسته در گوشه ی زمین
گنجشک دل
در تپش یک لحظه ی مانده گار ِ حسرت-
بال بال می زند......
گویا امید رفته را
به دوش می برند.....
شاید که می برد
گلچین خوش نشین........
- این اخرین -
مسافر دل خسته را
پ.ن:برداشتی از وبلاگ استاد بزرگوار ،استاد کورش
سلام.
جالب نوشته اید.
موفق باشید.
سلام
دست نویسنده ی زیبا نویسش درد نکنه......
خوشحالم به امدنت
ممنون که نظر خوشکل گذاشتی
درررررررررو خاطره ی عزیز
شرمنده شدم
این دلنوشته را اگر میدانستم می پسندی حتما تقدیمت می کردم
هنوز دیر نشده
با تمام احساسم این کلمات بی جان به پای تو
مهربان خاطره ی همیشه مانده گار
سلام استاد پرمهر...شرمنده ام کردید فقط همین...جسارتم راببخشید بزرگ مهر
درود بر شما و کوروش خرد مند
من نیز چون شما سپاسگزار سخنان زیبای استاد هستم